Betreft: vragen mogelijk toekomstige jaarlijkse kosten verbonden aan VZM, kenmerk 0058
Geacht Dagelijks Bestuur,
Bij het lezen van de rapportage maatschappelijke kosten-batenanalyse (MKBA), één van de onderleggers van de Ontwerp-rijksstructuurvisie Grevelingen en Volkerak-Zoommeer, is de fractie van Ons Water/Waterbreed opgevallen dat bij de opsomming kosten van de diverse te nemen maatregelen ook vermeld is wat de jaarlijkse kosten van deze maatregelen zullen zijn. Onderstaand een, door ondergetekende samengesteld, overzicht van de in de MKBA vermelde ingeschatte jaarlijkse kosten van investeringen, waarvan de fractie Ons Water/Waterbreed vermoedt dat zij mogelijk na realisering overgedragen zullen worden aan ons waterschap. De vindplaats is in het overzicht vermeld.
Jaarlijks onderhoudskosten overzicht in euro’s
Zoutbestrijding Dintelsas en Benedensas 150.000 Tabel 70/pagina 153.
Aanpassen watergangen Vossemeer en Auvergnepolder 250.000
Roode Vaart 500.000 Tabel 15/pagina 45
Totaal 1.570.000
Wat is in deze de onderhandelingspositie/inzet van ons waterschap?
Zijn er over deze kosten al afspraken gemaakt?
Zo ja, wat behelzen zij?
Wat zou een dergelijke belasting op onze begroting betekenen voor de watersysteemheffing?
De fractie van Ons Water/Waterbreed is van mening dat volgens het vervuiler betaald principe de veroorzaker van deze kosten tot in lengte van jaren de daaruit voortkomende lasten zal dienen te dragen.
De landsregering heeft de “ontwerp-rijksstructuurvisie Grevelingen en Volkerak-Zoommeer” vastgesteld en daarmee het voornemen kenbaar gemaakt een beperkt getij terug te brengen in het Volkerak-Zoommeer en deze wateren op termijn te verzilten. De komende maanden zullen op deze site artikelen verschijnen die ingaan op de oorzaken en gevolgen van voornoemd regeringsbesluit.
Kern motivatie van het besluit tot verzilting is dat ‘verzilting de definitieve oplossing zou zijn voor de aanpak van de blauwalgproblematiek in het Volkerak-Zoommeer’.
Nu bestrijdt ondergetekende dat er nog sprake is van een blauwalgproblematiek op het Volkerak-Zoommeer, maar laten we voor de discussie maar eens aannemen dat er nu of in de toekomst van een zoet Volkerak-Zoommeer nog sprake zou kunnen zijn van een blauwalgprobleem. Is verzilting dan een definitieve oplossing? De blauwalg (cyanobacterie) die tot 2011 met regelmaat tot bloei kwam in het Volkerak-Zoommeer is de micro-cystis. De micro-systis is een zoetwater blauwalg. Na verzilting zal deze inderdaad niet meer voor komen in het Volkerak-Zoommeer en in die zin is verzilting dus een oplossing. Maar als je kijkt naar de reden van het voorkomen van blauwalgen is dat zij floreren in water dat niet of nauwelijks doorstroomt en dat hoge concentraties bevat van voedingsstoffen (nutriënten) als fosfaten en nitraten. Blauwalgen komen ook in zoutwater voor. Dat zijn wel andere soorten maar ze gedijen in wateren die voldoen aan de criteria: slecht doorstromend, en met veel voedingsstoffen. Dit soort omstandigheden doen zich elders in de wereld, ook in zout water, voor en dan floreren de blauwalgen. Als voorbeeld de Oostzee (Baltic-Sea). De Oostzee kent slechts een beperkt getij, bevat veel relatieve ondiepten en hoge concentraties voedingsstoffen. Kortom, zij het op een andere schaal, lijkt de Oostzee veel op een straks zout Volkerak-Zoommeer. De Oostzee kent een zeer ernstige blauwalgproblematiek! Klik eens op deze link om te zien wat voor problematiek. Is dit ons toekomstbeeld? Na verzilting zal het Volkerak- Zoommeer nog steeds, ondanks een beperkt getij, weinig doorstroming kennen en ook de concentraties aan voedingsstoffen in de vorm van fosfaten en nitraten zullen hoog blijven. De woordvoerders van Rijkswaterstaat op de informatiebijeenkomst van 28 oktober 2014 in het Markiezenhof ontkrachten het bovenstaande niet. Op vragen vanuit het publiek was tot twee keer toe het antwoord: “verzilting is de oplossing voor deze blauwalg, micro-cystis.”, zonder dat er ingegaan werd op het voorbeeld van de Oostzee en of blauwalgbloei in een zout Volkerak- Zoommeer voor zou kunnen komen. Moeten we voor verzilting en het beperkt getij dan 280 miljoen euro uitgeven?
Eb en vloed op het Volkerak. Het stond in vele kranten en is zelfs opgenomen in de ontwerp-rijksstructuurvisie Grevelingen en Volkerak-Zoommeer. Men wilde indertijd met verzilting op goedkope wijze blauwalgen bestrijden. Deze visie is echter gebaseerd op een verkenning uit 2002 en 2003.
Door vermindering van fosfaat en nitraat, is de waterkwaliteit inmiddels sterk verbeterd. Blauwalgen zijn vrijwel verdwenen en de natuur ontwikkelt zich in de goede richting. De noodzaak tot verzilting is dan ook volledig van de baan. Men heeft zich echter zo sterk op het verzilten gericht dat we haast zouden vergeten dat niet de zoute variant, maar de zoete en getijloze variant, de voorkeursvariant is van het ontwerp-MER Waterkwaliteit Volkerak-Zoommeer.
Kraanvogels Het Markiezaat, een belangrijk natuurgebied aan het Zoommeer, wordt beheerd door het Brabants Landschap en ontwikkelt zich tot een duurzaam natuurgebied. Jaarlijks strijken er honderdduizenden trekvogels neer en het broedvogelaantal neemt zienderogen toe. Het behoort als gevarieerd moerasecosysteem tot de vijf belangrijkste vogelgebieden van Nederland. Vanaf 2013 tonen zelfs kraanvogels belangstelling voor het natuurgebied Markiezaat. Alle natuurbeschermers en biologen zouden dan ook een gat in de lucht moeten springen. Kraanvogels komen echt niet zomaar naar een willekeurig natuurgebied. Dat moet immers aan vele voorwaarden voldoen. Maar in plaats van de vlag uit te steken blijft het nog muisstil bij de natuurorganisaties. Ze lijken verstrikt in de plannen voor de Grevelingen en het Volkerak-Zoommeer. Deze zijn echter gebouwd op luchtkastelen en vernietigen ook het prille kraanvogelbiotoop.
Gesmoord door een herenakkoord Begin 2009 kwamen onder meer enkele burgervaders en de programmadirecteur Zuidwestelijke Delta tot een ‘herenakkoord’ om het Volkerak-Zoommeer te verzilten. Dit zette meteen de toon. De hierop volgende Werkconferentie Zuidwestelijke Delta werd zwaar gemanipuleerd. Na uitbesteding verscheen het Uitvoeringsprogramma Zuidwestelijke Delta en later volgde het Manifest Waterpoort. Beide bedenkelijke rapporten voerden de politieke druk richting Den Haag zo hoog op, dat de minister onlangs verzilting van het Volkerak-Zoommeer heeft voorgesteld.
Toenemende kosten De geraamde kosten van verzilting zijn inmiddels van 250 gestegen naar 350 miljoen euro, een bedrag waarvan overigens pas een derde is toegezegd. En bij deze kosten blijft het niet, want de voorzieningen en de oeverbescherming zijn niet berekend op getij en de diepte van de vaargeulen zijn afgesteld op een peil van ± nul NAP en moeten uitgebaggerd worden. En hoe zit het met de doorvaarhoogte bij de bruggen? Tal van zoetwatermaatregelen zijn na de verzilting nodig om het voorzieningenniveau op een minimaal peil te houden. Zeeuwse eilanden moeten aan het zoetwaterinfuus worden gelegd, om droogte en verzilting enigszins te voorkomen.
Schadeclaims zullen volgen Een getijloze en zoete Schelde-Rijnverbinding is een van de verworven zekerheden van de Deltawerken en als dit gaat veranderen, zullen vanuit de havenbedrijven en scheepvaart schadeclaims volgen. Het binnendijks karakter verdwijnt, met alle gevolgen voor de infrastructuur en waardevermindering van onroerend goed. Ook van waterschappen, landbouw en industrie zijn claims te verwachten en de repeterende schade voor toerisme, visserij en schelpdierkweek wordt enorm. Bijna een halve eeuw na de Deltawerken, nu de natuur hier een nieuw evenwicht nadert, gaat door de voorgenomen verzilting het hele milieu er aan. Ongetwijfeld zal ook de natuurbescherming bij de overheid aankloppen voor de ontstane schade en de reeds gemaakte kosten.
Dood en verderf Nu is het Volkerak-Zoommeer ook nog eens aangewezen als eerste noodberging. Deze te kleine en kwetsbare noodberging gaat nooit goed functioneren en veroorzaakt bij elk gebruik een milieuramp. Zoet water wordt immers op een zout milieu geborgen. Het ecosysteem zal afsterven en de stank van dode vis is dan niet te harden. Het gebied wordt keer op keer een regelrecht sterfhuis, met uitstoot van CO2 en methaan (moerasgas). Verzilting en verzoeting zorgen voor een herhaling van rampen. Wie kiest er nu voor een strategie waarbij het ecologisch evenwicht telkens weer wordt verstoord!
Beperkt getij zonder toekomst Het belangrijkste natuurdoel van het Nationaal Waterplan is estuariene dynamiek. Men suggereert deze doelstelling door zout en getij in het Volkerak-Zoommeer binnen te halen, maar van enig toekomstperspectief naar een estuarium is hier geen sprake. Er blijft immers een harde grens tussen zout en zoet bij de Volkeraksluizen. De doorlaat van de stormvloedkering was al bij aanleg onvoldoende voor een stabiel milieu in het resterende Oosterscheldebekken. Het zal dan haast onmogelijk blijken om ook nog eens op het Volkerak-Zoommeer (beperkt) getij te realiseren via een doorlaat in de Philipsdam. Een landinwaarts uitstervend stukje zeegatdynamiek voegt niets toe aan natuurwaarden. Het is niet te verklaren waarom het Deltaprogramma kiest voor een volkomen zinloze inrichting, in plaats van te gaan voor een integrale oplossing met de Zuidwestelijke Delta als één estuarium.
Conclusie De loze plannen voor het Volkerak-Zoommeer verhogen het risico dat verzilting doordringt tot in het Brabantse land, vergroten de wateronveiligheid en veroorzaken onvoorspelbare milieuwisselingen. Erger kan je het niet maken. En weer de overheid als opdrachtgever die kennelijk niet in staat is om te leren van vastlopende projecten zoals de Fyra en de Betuwelijn. We zijn op weg naar ‘nieuwe Kamervragen’, want het debacle van de Zuidwestelijke Delta is volop in de maak. Waterschappen en gemeenten, die momenteel hun achterstallig onderhoud nog kunnen laten meefinancieren, houden zich alsnog koest. Jammer dat wederom de belastingbetalers voor de kosten op mogen draaien en de gevolgen niet te onderschatten zijn.
Dat waterspecialist Louis van der Kallen uit Bergen-op-Zoom een petitie is gestart tegen verzilting is dan ook geen verrassing: https://www.petities24.com
Iedereen zou deze moeten ondertekenen om het naderend onheil te weren.
De landsregering heeft de “ontwerp-rijksstructuurvisie Grevelingen en Volkerak-Zoommeer” vastgesteld en daarmee het voornemen kenbaar gemaakt een beperkt getij terug te brengen in het Volkerak-Zoommeer en deze wateren op termijn te verzilten. Op pagina 32 van dat stuk is een kostenoverzicht te vinden met onder andere de stand van zaken van de dekking van de in het kader van de verzilting en het terugbrengen van het beperkt getij te maken kosten. Alles opgeteld komt dat voor de Vokerak-Zoommeer plannen op 280 miljoen euro. Wat echter het meest op valt is de dekking. Waar zou het geld vandaan moeten komen? Gedekt is maar één onderdeel van de voorgenomen plannen. Het herstel van De Roode Vaart door Zevenbergen. De gemeente Moerdijk, de provincies Noord-Brabant en Zeeland, het waterschap Brabantse Delta en het Rijk hebben de benodigde 23 miljoen euro toegezegd. Uit toekomstige programmering/agendering moet ruim 66 miljoen euro komen. Voor totaal ruim 85 miljoen euro aan plannen moet nog bekeken worden of ze wel echt gewenst c.q. noodzakelijk zijn en hoe en door wie ze betaald zouden moeten. Ruim 105 miljoen zou uit gebiedsontwikkeling moeten komen. Uit het volgende citaat (pagina 61) maak ik op dat het Rijk vast van plan is, als het op geld aan komt, niet thuis te geven: “Gezien de relatief hoge kosten om de waterkwaliteitsproblemen op de Grevelingen op te lossen en de momenteel verminderde urgentie om de waterkwaliteitsproblemen van het Volkerak-Zoommeer aan te pakken, ligt investeren in het geschetste ontwikkelperspectief om de waterkwaliteit van beide wateren structureel te verbeteren op dit moment voor het Rijk niet voor de hand. Regionale partijen hebben die ambitie echter wel en zien daarvoor ook, in samenwerking met het Rijk en marktpartijen, de financiële mogelijkheden.”.
De ‘slimmeriken’ uit onze regio (bestuurlijke vertegenwoordigers van de zeven gemeenten rond de Grevelingen en het Volkerak-Zoommeer) hebben via het visie document “Verbonden Toekomst” uit november 2013 hun ambities voor het gebied getoond. Het antwoord van het Rijk is helder: het zijn jullie ambities, dus ze zijn voor jullie kosten.
Voor de BSD-fractie is het nu zaak de gemeentelijke benen op de grond te houden en/of te krijgen. Dromen over gebiedsontwikkelingen moet kunnen, maar ze moeten wel getuigen van enig financieel realisme. Denken dat er ruim honderd miljoen euro verdiend kan worden met de ontwikkeling van vakantiewoningen en jachthavens in onze regio lijkt de BSD-fractie dromerij en eerdere dromerijen van raadsmeerderheden hebben ons de nachtmerrie van de Bergse Haven bezorgd. Kijkend naar de elementen voor Bergen op Zoom van de gebiedsontwikkelingsvisie Verbonden Toekomst slaat de schrik de BSD-fractie om het hart. Een jachthaven in de Binnenschelde? Vakantiewoningen op de strook land tussen de Plaatvliet en de Binnenschelde? Drijvende woningen op/aan/nabij de Prinsesseplaat? Vakantiewoningen in de Auvergnepolder? Dit zijn de plannen gepresenteerd op kaartbeelden in Verbonden Toekomst en in de ontwerp-rijksstructuurvisie Grevelingen en Volkerak-Zoommeer. Denkt het college en/of een raadsmeerderheid nu echt dat daar tientallen miljoenen te verdienen zijn om het Volkerak-Zoommeer te verzilten en het getij daar terug te brengen? Buiten de financiën is het goed te bedenken, voor je voor veel geld plannen gaat maken, of deze ontwikkelingen wel passend zijn voor de bestaande natuurkwaliteiten zoals bijvoorbeeld die rond de Prinsesseplaat. De BSD-fractie voorziet veel risico’s en stagnatie. Want als je blijft dromen over zout, mist je vermoedelijk de echt zoete kansen van zoet.
Het kabinet heeft vrijdag 10 oktober op advies van Rijkswaterstaat besloten het Volkerak-Zoommeer te verzilten en eb en vloed terug te laten keren op het Grevelingenmeer en het Volkerak-Zoommeer. Weer beslissingen welke in de toekomst fout zullen blijken te zijn. In ons land blijkt keer op keer dat als eenmaal foute ideeën door politici op de agenda zijn gezet, deze met geen mogelijkheid meer zijn te stoppen.
Het extra water, benodigd voor de verzilting en het herstel van het getij in het Volkerak-Zoommeer, zal gaan komen uit de Oosterschelde! Nu leiden de zandplaten in de Oosterschelde al onder de zandhonger die wordt veroorzaakt door onvoldoende getijdewerking in de Oosterschelde. Het extra water om ook nog op het Volkerak-Zoommeer en de Grevelingen een beperkt getij te realiseren zal het bestaande probleem in de Oosterschelde van de zandhonger verergeren.
Mijn verwachting is dat de kosten van dit alles niet blijven bij de nu begrote 350 miljoen euro. Veel (recreatieve) voorzieningen en delen van de oeverbescherming zijn niet berekend op een getij. Ook kunnen de diepten van de vaargeulen een probleem op gaan leveren, zeker als het zandhongerprobleem zich ook op het Volkerak-Zoommeer zou gaan voordoen. Dat kan op termijn meer baggerwerk betekenen met alle daaraan verbonden kosten. De gewenste zoetwaterconservering, om in tijden van droogte de watervoorziening op peil te kunnen houden, wordt door de maatregel een stuk moeilijker. Tal van maatregelen zijn nodig om het voorzieningenniveau van zoetwater op een minimaal peil te houden.
Schelde-Rijnverbinding is een van de mooie verworven zekerheden van de Deltawerken. De havenbedrijven en scheepvaart kunnen wel eens overgaan tot het indienen van schadeclaims. Ook de recreatievaart wordt door de maatregelen geen dienst bewezen. Veel sluizen in de Dintel en de Vliet zullen weer moeten gaan schutten, met alle kosten en vertraging van dien. Het hele milieu gaat op de schop en elke noodberging in het te kleine en kwetsbare Volkerak-Zoommeer leidt tot een regelrechte milieuramp. Keer op keer worden foute keuzes opeen gestapeld. In een tijd van mondiale waterschaarste laat het Deltaprogramma de zoetwatervoorraden slinken en het besluit het Volkerak- Zoommeer te verzilten wuift eerdere adviezen weg. In dit kader laat ik de lezer graag kennismaken met een citaat uit het “Waterbeleid voor de 21e eeuw”, het advies van de Commissie Waterbeheer 21e eeuw ook wel de commissie Tielrooij genoemd (uitgegeven in augustus 2000): “Specifiek voor Laag Nederland speelt het probleem van de verzilting. Door de zeespiegelstijging en de bodemdaling neemt de verzilting toe in de lage polders langs de kust van Zuidwest-Nederland…. De commissie wil daarom aandringen op het aanleggen van zoetwatervoorraden binnen de regio’s.” Het Volkerak-Zoommeer is, na het IJsselmeer, qua volume onze tweede zoetwatervoorraad. Daar wordt nu afscheid van genomen, omdat in een grijs verleden er een probleem was (blauwalg) dat de natuur al vrijwel volledig zelf heeft opgelost. Jammer dat zoveel politici ophouden met nadenken als een aantal ‘prominenten’ eenmaal een besluit hebben genomen.
Uit het veld komen geluiden als zouden er tegenstrijdigheden/onduidelijkheden, voor vergunningverleners en vergunningaanvragers, bestaan ten aanzien van bevoegdheden in de samenwerking tussen het waterschap en de Regionale Uitvoeringsdienst (RUD).
Wat zijn de effecten/ervaringen ten aanzien van de vergunningverlening en handhaving door onze organisatie na de invoering van het activiteitenbesluit?
Worden er problemen ervaren tussen onze bevoegdheden in het kader van de Waterwet en de bevoegdheden van de gemeenten in het kader van het activiteitenbesluit?
Bij de nieuwe lozingsregels is sinds 1 januari 2013 meestal de RUD de handhavende instantie. Hoe worden de terugtredende bevoegdheden door onze handhavers in het veld ervaren?
Is er aanleiding om onze houding ten aanzien van deelname/samenwerking met de RUD te heroverwegen?
Met interesse heeft ondergetekende kennis genomen van de publicatie in de Brabant Nieuwsbrief met de inhoud: “Op een vernieuwende manier samenwerken aan de bestuurlijke herinrichting van en voor Brabant”. De daarin aangegeven ambitie, verwoord in “(Veer)Krachtig Bestuur: Op weg naar nieuwe samenwerking en samenhang”, onderschrijft ondergetekende van harte. Ik vind het jammer dat het verhaal voorbijgaat aan de eenvoudig op te pakken zaken die nu vaak mede bepalend zijn voor het niet optimaal functioneren van overheden in het algemeen.
Een voorbeeld uit de eigen omgeving is de bestuurlijke verantwoordelijkheden van het natuurgebied Markiezaten/Molenplaat. Twee provincies (Noord Brabant en Zeeland), twee waterschappen (Scheldestromen en Brabantse Delta) en drie gemeenten (Tholen, Bergen op Zoom en Reimerswaal) dragen verantwoordelijkheid voor dit natuurgebied, waar niemand woont en dat als Natura 2000 gebied en als natte natuurparel veel aandacht, plannen maken en uitvoering behoeft. Het gevolg van de bestuurlijke lappendeken is dat dit gebied niet die aandacht krijgt die het verdient. Zo blijkt dat in het, op dit moment nog concept, waterbeheersplan 2015-2021 van het waterschap Brabantse Delta voor dit gebied, in deze periode, nog geen plannen worden ontwikkeld om aan de doelstellingen van een Natura 2000 gebied of natte natuurparel te gaan voldoen. In mijn beleving een gemiste kans. Die afwachtende houding komt naar mijn gevoel voort uit de bestuurlijke lappendeken, waardoor plannen maken en uitvoeren onnodig complex zijn.
Mijn verzoek: kom tot zodanige afspraken inzake de bestuurlijke indeling van dit gebied waardoor dit gebied onder één provincie, één waterschap en één gemeente komt te vallen. Een natuurlijke grens zou de Markiezaatskade kunnen zijn.
Uw handelen afwachtend,
hoogachtend,
L.H. van der Kallen
lid van de gemeenteraad Bergen op Zoom, BSD-fractie
lid Algemeen Bestuur Waterschap Brabantse Delta, fractie Ons Water/Waterbreed
Het waterschap was in het verleden betrokken bij de gebied/reconstructiecommissies. Nu lijkt er op dat gebied binnen ons waterschap niets meer te gebeuren. Dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld in het Boven-Dommel gebied waar het waterschap de Dommel één van de oprichters is van de gebiedscoöperatie Streekontwikkeling Boven-Dommel i.o. met als oogmerk samen met andere overheden, ondernemers en maatschappelijke organisaties te komen tot op streekontwikkeling gebiedsgerichte initiatieven.
Hoe is de stand van zaken in ons werkgebied inzake de voortzetting, in welke vorm dan ook, van het werk van de voormalige gebied/reconstructiecommissies en welke rol vervult het waterschap daarin?
Hoeveel ziekenhuizen mogen er nog gebouwd worden in laag gelegen gebieden met de noodaggregaat in de kelder? Hoeveel gemeenten mogen nog uitbreiden in het bed van de Maas en de honderden miljoenen euro’s aan dijkverbeteringprojecten op het bordje schuiven van de waterschappen en het Rijk? Hoeveel gemeenten mogen nog uitbreiden in gebieden die daar volstrekt ongeschikt voor zijn en alleen met blijvend hoge kosten voor de waterschappen met gemalen en dijkverhogingen om de bewoners droog te kunnen houden? Een recent voorbeeld hier van is Almere.
Minister Schultz van Haegen wil een ‘moderne‘ watertoets zonder overleg plicht. Dit gaat de burger op termijn weer veel geld kosten. Gemeenten zijn experts in het afschuiven van de (verborgen) kosten van hun uitbreidingen en bouwplannen en als de beelden van ondergelopen straten, huizen en kelders op de TV en in de krant verschijnen roept iedereen moord en brand en mag het Rijk (dus wij allemaal) of de waterschappen (dus iedereen in het waterschapsgebied) de kosten dragen. Een watertoets zonder harde verplichtingen is vrijwel nutteloos. Gemeenten trekken er zich in de praktijk weinig van aan. Het was vast naïef maar van een liberale VVD minister had ik als het over de veiligheid en geld gaat iets anders verwacht. Maar het liberale optimisme en de dereguleringswaanzin heeft ook hier weer de overhand. Waarom zou ik mij iets aantrekken van de adviezen en bemerkingen in een door buitenlanders geschreven onafhankelijk OECD studie “Water Governance in the Netherlands”? Over dit rapport stelde ik vragen aan het DB van het waterschap. Die rapportage maakte tal van opmerkingen over de relatie tussen de bescherming tegen wateroverlast en de Nederlandse praktijk in de ruimtelijke ordening. Hun advies was om de watertoets een vaste plaats te geven in het toetsen van ruimtelijke plannen en de positie van de waterschappen op dit vlak te versterken. In een NRC commentaar op 30 augustus over dit toen nog mogelijke ministeriële voornemen is te lezen: “Niet elke deregulering is een verbetering, voorzichtig uitgedrukt.” Zoals een NRC commentaar behoort te zijn, netjes uitgedrukt. Ik ben echter niet altijd diplomatiek. Voor mij is dit ministeriële voornemen gewoon oer DOM.
Dat de VNG als vertegenwoordiger van de gemeenten op het gebied van ruimte voor de rivier recent een handtekening onder een bestuurovereenkomst zette, is niet meer dan een schaamlap of het spreekwoordelijke WC papiertje. De VNG bindt gemeenten en hun raden op geen enkele wijze. Wederom oer DOM, DOM!
