Het vernieuwde Algemeen Bestuur wordt ingewerkt. Op woensdag 10 mei 2023 vond de vierde inwerkbijeenkomst plaats, dit keer met als thema ‘de waterketen’.

De presentaties blonken niet uit in historisch inzicht. Er was wat gestuntel met de leeftijd van onze eigen installaties. Maar wat ik erger vond, is dat bleek dat een presentator de indruk wekte dat het zuiveren van afvalwater pas begon na de komst van de wet verontreiniging oppervlaktewateren in 1970.

Helder is dat de rioolwaterzuiveringsinstallatie (RWZI) Bath ouder is dan de genoemde 30 jaar. Uitgaande van de “INVENTARIS VAN HET HOOGHEEMRAADSCHAP VAN WEST-BRABANT 1976-1990” is te stellen dat de bouw van de persleiding in 1971 begon en dat deze in 1976 in gebruik werd genomen. De persleiding van de rioolwaterzuiveringsinstallatie naar een lozingspunt nabij Waarde werd omstreeks 1980-81 in gebruik genomen. Er zijn rapporten betreffende geluidshinder van de rioolwaterzuiveringsinstallatie te vinden over de jaren 1981-1982. En het oudste overzicht zuiveringstechnologische gegevens dat ik heb kunnen vinden is van 1984. Dus de RWZI Bath werkt vermoedelijk circa 40 jaar en niet pas 30 jaar!

In oktober 1897 werd er bij besluit van de Koningin-regentes een Staatscommissie ingesteld met de opdracht “te onderzoeken, welke maatregelen behooren te worden genomen ter voorkoming van, voor de volksgezondheid schadelijke, verontreiniging der openbare wateren en van dit onderzoek aan Hoogst Derzelve verslag uit te brengen, eventueel onder bijvoeging van één of meer wetsontwerpen”.  Het was de Staatscommissie tot voorbereiding van maatregelen tegen verontreiniging van openbare wateren, met als hoofdonderwerpen: Waterstaat, Ruimtelijke ordening & Natuur.

De commissie stelde vijf subcommissies in die elk een belangrijk aspect moesten onderzoeken en daarover moesten rapporteren. Op 29 juni 1901 werd een lijvig en degelijk rapport van ruim 200 pagina’s uitgebracht met als bijlagen onder meer de rapporten van de subcommissies.

Het geheel was “getuigend van inzicht en een ver vooruitziende blik.” Het bijgevoegde wetsontwerp, afgestemd op het ontwerp Gezondheidswet, werd in 1903-04 ingediend, maar nimmer behandeld en het is in 1905 ingetrokken. Toen begonnen overheden reeds met achter de feiten aan blijven lopen. Wel plannen maken maar die slechts deels uitvoeren.

De gemeenten daarentegen – die toen middels hun riool overstorten de belangrijkste veroorzakers waren van de overlast – gingen vaak wel aan de slag. Zij begonnen maatregelen te nemen en uiteindelijk RWZI’s te bouwen.

Als voorbeeld de RWZI Moerenburg aan de oostkant van Tilburg. Lang loosden de Tilburgse fabrieken hun afvalwater op de waterlopen. Omdat dit veel overlast gaf werd zuivering van het afvalwater noodzakelijk. Al vanaf het begin van de 20ste eeuw werden op Moerenburg proeven gedaan om het water van de Leij te zuiveren. In 1937 was deze installatie aan de Hoevense Kanaaldijk gereed, één van de eerste RWZI’s in Nederland. RWZI Moerenburg is nu een rijksmonument en een werkbezoek zeker waard!

De Nederlandse regering droeg in de jaren negentig de verantwoordelijkheid voor het zuiveren van afvalwater op aan de bestaande waterschappen en koos in het kader van de Richtlijn Stedelijk Afvalwater voor verwijderingspercentages per gebied. Daarvoor zuiverden de gemeenten hun afvalwater, vaak in samenwerking met waterschappen of zuiveringsschappen.

Waar is de liefde voor de geschiedenis van het eigen vakgebied?

Wilt u op de hoogte blijven van de geschriften van il partigiano like dan de pagina II partigiano 22/11  op facebook. Dan mist u niks.

il partigiano

Louis van der Kallen.

In de NRC van 13 mei 2023 staat een artikel met de kop “Groene Macron wil pauze inlassen op milieuregels EU”. In juli 2014 schreef ik het artikel “DOORSLAANDE REGELGEVING” te vinden op de site van Ons Water https://onswater.com/2014/07/doorslaande-regelgeving/

Eindconclusie in dat artikel:

“Een rekenmodel wordt door de wetgever belangrijker gevonden dan de werkelijkheid. Het gevolg is dat aan zeven boeren eisen worden gesteld die volstrekt onnodig zijn en hen wel belemmeren in hun bedrijfsvoering. Dit laat zien dat Europese wetgeving die de overheid klakkeloos uitvoert Nederlandse boeren soms onnodig belemmert. In Brussel denken ze het beter te weten dan de natuur zelf en worden boeren in de nabijheid van natuurgebieden, zoals op Schiermonnikoog, onnodig belemmerd in hun bedrijfsvoering.

Ons Water staat voor een beleid dat uitgaat van de werkelijkheid en boeren en bedrijven niet onnodig beperkingen oplegt.”

Sinds juli 2014 is er bar weinig veranderd! Misschien is het idee van Macron zo slecht nog niet. Eerst maar is kijken of de bestaande milieuregels goed worden toegepast voor dat er nieuwe milieuregels worden toegevoegd aan de bestaande.

Wilt u op de hoogte blijven van de geschriften van il partigiano like dan de pagina II partigiano 22/11 op facebook. Dan mist u niks.

.

il partigiano

Louis van der Kallen.

Mijn einde als lid van het Dagelijks Bestuur nadert en dan wordt het tijd even terug te kijken op de afgelopen 10 tot 11 maanden. Ik nam de portefeuille watersysteembeheer over van Kees de Jong.

Bij de stukken van de jaarrekening  – die binnenkort naar het Algemeen Bestuur wordt gezonden –  bevindt zich ook een tabel met de financiële gegevens van de projectevaluaties 2022. Van de 19 projecten vielen er acht onder mijn verantwoordelijkheid. Dat waren: de renovatie Keenesluis, vervanging materieel, stedelijk baggeren, renovatie/modificatie kleine kunstwerken, kwaliteitsimpuls legger, cofinanciering plattelandsontwikkelingsprogramma (POP3) water, bestrijding blauwalgenoverlast en het installeren van een bedienpost vaarwegen. Zeven van de acht werden volledig binnen het budget gerealiseerd. Alleen bij de renovatie Keenesluis was er een budgetoverschrijding van bijna 3 %. Bij het totaal van de acht projecten bleven we ruim één miljoen onder het budget.

Natuurlijk is dat niet alleen van mij een prestatie, veel is te danken aan de inzet van het personeel van het waterschap en van mijn voorganger Kees de Jong.

Wilt u op de hoogte blijven van de geschriften van il partigiano like dan de pagina II partigiano 22/11 op facebook. Dan mist u niks.

il partigiano

Louis van der Kallen.

Mijn einde als lid van het Dagelijks Bestuur nadert, dan wordt het tijd even terug te kijken op de afgelopen 10/11 maanden. Ik nam de portefeuille, watersysteembeheer, over van Kees de Jong aangevuld met het project Markdal. Een project dat eerder was vastgelopen. Dit mede op verzoek van de Dijkgraaf. Binnen het waterschap heb ik de reputatie lastige projecten op tijd en binnen budget te volbrengen. De Overdiepse Polder was daar een mooi voorbeeld van.

Met enige trots kan ik vermelden dat het Dagelijks Bestuur ingestemd heeft met het Ontwerp-projectplan Waterwet Markdal-Zuid en dit plan vrij heeft gegeven voor de inspraak. De dag ervoor is het Ontwerp-projectplan goedgekeurd door het Breed Bestuurlijk Overleg Markdal (BBOM). Dat laatste was niet zonder slag of stoot.

Het probleem is dat het over de eigenschaduw heen stappen niet voor iedereen even gemakkelijk is. Als je met veel partijen probeer te komen tot een totaalplan voor een mooi, vitaal en duurzaam Markdal zijn de door iedereen gesproken woorden mooi, maar als het op de daden aankomt is het moeilijk om daartoe te komen. De ‘plussen’ voor de eigendoelstelling accepteert men met gemak, maar de ‘minnen’ die voor een ander ‘plussen’ zijn blijft men in een aantal gevallen afwijzen. Daarbij het risico lopend dat ook de ‘plussen’ niet binnen gehaald worden.

Vertraging was van het begin af aan voor mij, vanwege de subsidie deadline (midden 2024), niet acceptabel. Eén onderdeel (aanpassing noord-zuid fietspad) is dan ook uit het plan gehaald. Omdat één grondeigenaar (Natuur Monumenten) een verbreding, om het fietspad veiliger, te maken afwijst en daarmee realisering van een aantal belangrijke natuurdoelen, waaronder 19 ha. nieuwe natuur en herstel van 47.5 ha. van de natte natuurparel, in gevaar brengt.

Uiteindelijk ging het BBOM unaniem, maar met de nodige ‘misten en maren’ akkoord. Zo blijft Natuur Monumenten ernstig bezwaar maken tegen het extensief kanoën op de hoofdstroom. Terwijl zij heel goed kunnen weten dat dit voor anderen partijen een belangrijk element is.

Als we als samenleving een project als het Markdal tot een succes willen maken, zullen we moeten aanvaarden dat er plussen en minnen kunnen zijn die voor iedere deelnemer anders kunnen zijn. In een vol landje als het onze, met veel functies op iedere vierkante meter, is het geven en nemen om vooruit te komen. Als de optelsom voor iedere deelnemer een plus is moet iedere partij (gemeente, vereniging, eigenaar of terreinbeheerder)  de bereidheid hebben aan zijn of haar achterban uit te leggen dat er soms water bij de wijn moet worden gedaan. Zeker als het gerecht, een mooi, vitaal en duurzaam Markdal lonkt. Ik wens mijn opvolger of opvolgster veel wijsheid en doorzettingskracht toe.

Wilt u op de hoogte blijven van de geschriften van il partigiano like dan de pagina II partigiano 22/11 op facebook. Dan mist u niks.

il partigiano

Louis van der Kallen.

“Exoten zijn om op te eten” was op 6 mei 2023 de kop van een artikel in de NRC. In het artikel gaat culinair journalist Joël Broekaert in op de culinaire mogelijkheden van exoten uit de Nederlandse wateren, in dit artikel in het bijzonder wat de mogelijkheden zijn met de zwartbekgrondel. Wat ondergetekende betreft is dit de beste aanpak. Sommige exoten zijn er nu eenmaal en ze zijn niet meer uit te roeien. Veel exoten nemen feitelijk de biotoop van een inlandse soort over.

Eén van de boosdoeners is de genoemde zwartbekgrondel. Dit Kaukasische visje heeft veel wateren met stortstenen tussen grofweg 2010 en 2015 overgenomen. In korte tijd is de zwartbekgrondel een bedreiging geworden van de inheemse rivierdonderpad, een bodemvisje dat nu dreigt te verdwijnen.

Joël Broekaert laat zien dat een zwartbekgrondel  – mits op de juiste wijze bereid – een heerlijk hapje kan zijn. Ik hoop dat een volgend artikel zal gaan over de Amerikaanse rivierkreeftjes. In de Uniecommissie Watersystemen werd in dit kader gememoreerd dat er na twee jaar weer een werkgroep aan de slag gaat met de aanpak van de Amerikaanse rivierkreeftjes. Het voornaamste punt was weer: wie gaat het betalen?

Dat verbaast mij keer op keer. Uiteindelijk is dat namelijk altijd de Nederlandse belastingbetaler. Mijn angst is dat de waterschappen – als ze keer op keer de hand op willen houden voor het maken van beleid – afhankelijk worden van anderen. Het effect op termijn kan zijn ‘wie betaalt bepaalt’. Hoedt het eigen belastinggebied, want de afgelopen eeuw hebben de provincies en gemeenten grotendeels hun belastinggebied verloren met als gevolg toegenomen afhankelijkheid van het rijk.

Als de waterschappen de waterdeskundigen bij uitstek willen zijn, dan pleit ondergetekende voor het nemen van verantwoordelijkheden inclusief de financiële gevolgen.

Wilt u op de hoogte blijven van de geschriften van il partigiano like dan de pagina II partigiano 22/11 op Facebook. Dan mist u niks.

il partigiano

Louis van der Kallen.