Auteur: -

Geen reacties

OVER WATER – 106: KLIMAAT EN DE GEMEENTELIJKE VERANTWOORDELIJKHEID

  door

 

| 26-08-2017 | 13.00 uur |

 

OVER WATER – 106

 

Wat betekent het veranderend klimaat voor de eigen gemeente?

Investeringen in rioleringen zijn in de toekomst een forse gemeentelijke opgave. Het klimaat verandert en dat zal ook in de komende 20 tot 30 jaar, ook in Bergen op Zoom, tot een forse stijging van de lasten betekenen. Riolering is meer dan een technische zaak en vraagt om bestuurlijke keuzes, waarbij het van belang is de doelstellingen scherp op het beeldvlies te krijgen van ieder gemeenteraadslid.

In alle klimaatscenario’s nemen zware buien in aantal en hevigheid toe, maar blijven incidenteel en plaatselijk. Hoe kan de gemeente hiermee omgaan? Om die vraag te kunnen beantwoorden is het goed na te denken en invulling te geven aan de vraag: wat de gemeentelijke doelstellingen/redenen/vraagstukken zijn ten aanzien van rioleringen?

  • De riolering beschermt de gezondheid en zorgt voor droge voeten
  • Behalve afvalwater verwerkt de riolering ook hemel- en grondwater
  • Hoe verdelen we de kosten over de generaties?
  • Hoe hoog wordt de rioolheffing op termijn?
  • Hoe regelen we het rioolbeheer?
  • Is daarvoor een rioleringsplan (GRP) nodig?
  • Welke functie vervult stedelijk oppervlaktewater daarin?
  • Bewoners en bedrijven kunnen hemelwater opvangen op eigen terrein. Heeft uw gemeente vastgelegd wat zij van bewoners en bedrijven verwacht?
  • Grondwater is complex en raakt de burger vaak direct. Grondwater is de verantwoordelijkheid van de grondeigenaar. De gemeente kan wel deel uitmaken van de oplossing. Wil de gemeenteraad dat en hoe dan?
  • Het Bestuursakkoord Water (BAW) beoogt het heroverwegen van investeringen. Wat is écht nodig? Is een maatregel met feiten onderbouwd?
  • Daarnaast moet een betere afstemming tussen gemeenten onderling en met het waterschap leiden tot besparingen. Is dat goed geregeld en worden de in het BAW afgesproken besparingen ook gerealiseerd?

Meer informatie is te vinden op https://www.rioolenraad.nl/

Steeds meer gemeenten gaan hun inwoners verplichten om regenwater op het eigen terrein te houden en niet op de riolering te lozen. Zelfs een ’tegeltax’ wordt overwogen. Ik schreef daar eerder over. Afkoppelen van regenpijpen wordt steeds vaker door gemeenten verplicht gesteld.  Sommige gemeenten gebruiken daarbij de modelverordening van de VNG, die gaat best ver. Wie niet meewerkt aan het afkoppelen van de regenpijp kan dan te maken krijgen met drie maanden cel of een boete van € 4.050,-. De verplichting tot afkoppelen geldt dan vaak voor aangewezen gebieden. In de praktijk lozen vrijwel alle huis- en perceeleigenaren het overtollige regenwater van hun perceel op de riolering. Dit terwijl zij sinds 2009 in principe zelf verantwoordelijk zijn om het regenwater op het eigen terrein te verwerken. Het is een wettelijke verplichting, waar de meeste huiseigenaren zich niet van bewust zijn. Soms is verwerken/bergen op het perceel niet mogelijk of moeilijk. Denk aan binnensteden of geheel bebouwde percelen. Toch zal men er rekening mee moeten gaan houden dat in de toekomst zij ook hun regenwaterprobleem meer zelf op moeten gaan lossen. Zeker als zij aantoonbaar medeveroorzaker zijn van wateroverlast in lager gelegen percelen/straten of wijken.

De meeste huiseigenaren kunnen zelf maatregelen treffen om de wateroverlast, deels afkomstig van hun perceel, tegen te gaan, bijvoorbeeld door het plaatsen van een regenton. Ook kunnen eigenaren van bebouwingen zelf meer structurele maatregelen nemen, zoals door opritten en terrassen lager aan te leggen dan het huis, zodat zij kunnen dienen als tijdelijke waterberging bij extreme regenval. Ook de aanleg van groen in de tuin in plaats van verharde oppervlakken of het aanleggen van een grindbed of drainagekuil kunnen een forse bijdrage leveren aan de beperking van wateroverlast. Het is tijd dat gemeenteraden gaan nadenken of de verplichting om af te koppelen niet iets is voor bepaalde delen van de eigen gemeente, te beginnen bij nieuw te bouwen wijken.

24 augustus
Veldbezoek met vertegenwoordigers van Staatsbosbeheer en met de wethouders Paul de Beer van Breda en Jan van Hal van Etten-Leur in het gebied Noordrand Midden. We bezochten de deelgebieden Kelsdonk/Zwermlaken, De Berk, Strijpen, Zwartenbergsche Polder en Weimeren ter oriëntatie op de meekoppelkansen voor toerisme en recreatie bij de natuurontwikkeling en hydrologisch herstel van deze natte natuurparel.

Louis van der Kallen


Geen reacties

OVER WATER – 105: ANTIBIOTICARESISTENTIE

  door

 

| 19-08-2017 | 12.45 uur |

 

OVER WATER – 105

 

Wachten kan niet meer
Recent verscheen het rapport “Bronnen van antibioticaresistentie in het milieu en mogelijke maatregelen” van het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM). Het RIVM rapport bevat als zodanig niets nieuws. Ik schreef over dit onder werp eerder het artikel “resistente bacteriën en onze zuiveringen” en in Over Water 68 over de STOWA bijeenkomst op 1 december 2016 over de mogelijke aanpak van onder andere dit probleem.  Het viel mij op dat er nu in de media ruime aandacht was voor het probleem, echter zonder dat de waterschappen werden bevraagd over de aanpak van dit steeds dreigender wordende volksgezondheidsprobleem. In Zwitserland wordt het aangepakt en lopen er tal van onderzoeken via (proef)opstellingen bij waterzuiveringen, waarover op het VSA-Plattform “Verfahrenstechnik Mikroverunreinigungen” veel wordt gepubliceerd. In Zwitserland en Duitsland heeft men reeds besloten dat de aanpak van medicijnen in waterzuiveringen geen uitstel meer verdraagt en gaat men aan de slag met een grote variëteit aan methoden. Wel allemaal gebaseerd op twee hoofdlijnen (oxidatie en/of absorptie door actieve kool).  Onderbelicht blijft nog de mogelijkheid van de inzet van membraantechnologie. De ontwikkeling van resistente bacteriën is slechts één van de redenen om snel aan de slag te gaan met de aanpak van microverontreinigingen en geneesmiddel restanten. Een schandaal als rond GenX is een tweede reden. De aanpak verdraagt geen uitstel meer. De waterschappen moeten met dit onderwerp snel aan de slag en mogelijk vergt dit een andere wijze van financiering. In het huidige denken: ‘de vervuiler betaalt’ zou een heffing op geneesmiddelen logisch zijn !

15 augustus
Vandaag een hele reeks portefeuillehoudersoverleggen. Onder andere over: Het dijkverbeteringproject Geertruidenberg/Amertak, de Keenesluis, een zwaluwenwal, het Dongedal, het Markdal en het project Noordrand Midden. Daarna naar de receptie geweest van het 25 jarig bestaan van het Markpontje in Terheijden, waar ik samen met wethouder Harry Bakker van de gemeente Drimmelen een tochtje met het pontje maakte.

Louis van der Kallen


Geen reacties

OVER WATER – 104: MODERN ASFALT

  door

 

| 12-08-2017 | 09.45 uur |

 

OVER WATER – 104

 

Modern asfalt?
Op 4 augustus stond er een artikel in de Volkskrant met de uitdagende kop: “Wie legt het modernste asfalt”. Een poging van Marc van den Eerenbeemt om Nederlandse asfaltbedrijven, zoals Dura Vermeer en Heijmans, te profileren als modern en toekomstgericht. Wat mij betreft blijkt die ’toekomst gerichtheid’ niet uit het artikel. Het is normaal, in een markt die 8 tot 10 miljoen ton asfalt produceert, dat deze iets doet aan productverbetering. Geluidsbeperking werd in het artikel belicht. Wat ik echter in het artikel node miste is een meer innovatieve aanpak door de genoemde bedrijven van belangrijke maatschappelijke problemen, die mede veroorzaakt worden door het gebruik van asfalt als verhardingsmateriaal van wegen, zoals een onderzoek naar verbetering van de afvloeiingscoëfficient van hemelwater en hittestress. In warme periodes leidt hittestress tot oversterfte. Als voorbeeld een hittegolf in Frankrijk in 2003 die tot meer dan 11.000 extra doden leidde.

Asfalt op wegen en daken (zwarte bitumen) hebben een enorme bijdrage aan de vorming van hitte eilanden in steden en gebouwde omgevingen. Zowel hittestress als wateroverlast zijn forse maatschappelijke problemen, die door de optredende klimaatverandering steeds prominenter op de agenda moeten komen van iedereen. Dus ook van asfalt grootmachten. De albedowaarden (mate van reflectie van zonlicht, c.q. mate waarin zonnewarmte wordt opgeslagen) van standaard asfalt zijn verschrikkelijk slecht. 85 tot 96 procent (bron: Groenblauwe netwerken, handleiding voor veerkrachtige steden) van de zonne-energie die instraalt op asfalt wordt opgenomen door het asfalt en in de nacht weer afgegeven aan de omgeving. Dat kost bij een hittegolf doden. Potentieel veel doden. Wordt daar onderzoek naar gedaan bij de genoemde asfalt bedrijven? Ik lees er niets over! Elders wordt daar wel onderzoek gedaan naar alternatieve bestratingsmaterialen. Een goed voorbeeld daarvan is: “On the Use of Cool Materials as a Heat Island Mitigation Strategy“. Het kan dus wel. Als Volkskrant lezer verwacht ik van mijn krant en haar journalisten geen reclame artikel, maar artikelen waar, als een onderwerp wordt belicht zoals noodzakelijke vernieuwing en verbetering van de toepassing van asfalt, de maatschappelijke problemen die daarbij een rol spelen, zoals de invloed op de hemelwaterproblematiek en hittestress, aan de orde komen en bedrijven daarop worden aangesproken.

Louis van der Kallen


Geen reacties

OVER WATER – 103: BESCHERMINGSZONE DIJKEN

  door

 

| 05-08-2017 | 21.00 uur |

 

OVER WATER – 103

 

Beschermingszone geen luxe
Bij dijkverbeteringen dient men rekening te houden met eventuele toekomstige normveranderingen. Recent is bekend geworden dat de pas vier jaar oude Bemmelsedijk niet stabiel genoeg is. De nieuwe waterkering voldoet niet aan de nieuwste waterveiligheidsnormen en moet verder versterkt worden. Dit is eind 2016 vastgesteld. Alle veranderingen (nevengeul/uiterwaarden en nieuwe dijk) bij de dijkverbetering Lent/Nijmegen zijn pas in het 1e kwartaal 2016 definitief opgeleverd. Dit laat mijn inziens zien dat er bij dijkverbeteringen aan bestaande dijken en bij de aanleg van nieuwe dijken steeds rekening gehouden moet worden met toekomstige aanpassingen van de normen en met nieuwe inzichten. De in acht te nemen beschermingszone, zowel binnen als buitendijks, is geen luxe of een overbodig bedenksel van het waterschap, maar absoluut belangrijk om dijken ook in de toekomst snel en doelmatig te kunnen verbeteren. Bij dijkverbeteringen rekening houden met toekomstige veranderingen van normen, kennis en inzichten is dan ook, naar mijn inzicht zowel om financiële reden als om redenen van duurzame veiligheid, een noodzakelijkheid.

1 juli
Op het terras van grand café de Kogelvanger in Breda een overleg met leden van het stuurteam Markdal om BMF directeur Selçuk Akinci bij te praten over de lopende ontwikkelingen in het gebiedsproces Markdal. Daarna met z’n allen het gebied in, waarbij onder andere een aardbeienkweker werd bezocht.

Louis van der Kallen


3 reacties

OVER WATER – 102: DE EU EXOTENLIJST

  door

 

| 29-07-2017 | 09.30 uur |

 

OVER WATER – 102

 

De EU exotenlijst
In juli 2016 stelde de Europese Unie de eerste lijst van 37 exotische planten en dieren vast. Recent heeft de Europese Raad van Ministers besloten om 12 invasieve exoten toe te voegen aan de lijst van 37 schadelijke uitheemse planten en dieren.

mammoetblad

Deze toevoeging houdt in dat onder meer de reuzenberenklauw, de reuzenbalsemien, de nijlgans en de wasbeerhond actief bestreden en beheerd moeten gaan worden. Ook zal de handel in diverse tuinplanten, zoals mammoetblad, zijdeplant, lampenpoetsergras en ongelijkbladig vederkruid moeten worden gestaakt. Doel is om de natuur, het waterbeheer en de gezondheid te beschermen tegen deze woekerende soorten. Deze moeten op basis van de Verordening Invasieve Uitheemse Soorten in alle landen worden aangepakt om onder meer de inheemse natuur beschermen. Daarnaast moeten alle lidstaten uiterlijk februari volgend jaar beschikken over beheersmaatregelen om de soorten uit de natuur te verwijderen, dan wel te zorgen dat ze zich niet verder verspreiden.

De vraag die nu ook in de waterschappen en de gemeenten aan de orde zal moeten komen is: hoe gaan deze overheden, zowel in hun rol als overheid als in hun rol als eigenaar/terreinbeheerder, straks de bestrijding van deze invasieve exoten oppakken?

Gelezen
De vakantieperiode is voor mij de tijd om boeken te lezen waar ik in andere tijden niet aan toe kom. Zo heb ik recent gelezen ” ’t is groen en groener wordt het niet” geschreven door Leen Zevenbergen. Het is een boek over creativiteit en ondernemerschap. Ik kwam er een paar zaken in tegen die ik de moeite waard vind om anderen onder de aandacht te brengen: Maister heeft ooit onderzoek gedaan bij 139 zakelijke dienstverleners. Hij vond in dat onderzoek het bewijs dat een verhoging van 10 % medewerkertevredenheid leidde tot 10-15 % meer klanttevredenheid. En die klanttevredenheid leidde vervolgens weer tot 42 % betere financiële prestaties. Dat zet een bericht uit 2016, dat het waterschap, waar ik bestuurslid van mag zijn, werd uitgeroepen tot de “Beste Werkgever in de categorie Waterschappen“, voor mij in een ander licht en maakt mij als bestuurder best een beetje trots. 

Ook bevatte het boek van Leen Zevenbergen nog een element om lering uit te trekken: “Binnen onze organisatie (die van Leen Zevenbergen) is het verboden om slecht nieuws in te spreken op de voicemail. Tevens mag op vrijdagmiddag geen slecht nieuws meer worden verspreid. Daar wacht je mee tot maandag.” “Slecht nieuws achterlaten op de voicemail heeft geen zin. Spreek het uit tegen de persoon, maar laat hem of haar niet met de brokken van het nieuws zitten. Zeker niet voor het weekend. Spui nooit negatieve energie als je weet dat de ander daar niets mee kan. Misschien geeft het jou een gevoel van “daar ben ik mooi vanaf”, maar het creëert bij de ander zoveel negatieve energie dat ze doodmoe uit het weekend komen. Terwijl dat weekend nou juist bedoeld is om op te laden.” 

Voor mij is de tijd van de zomervakantie altijd een leerzame periode waarin ik keer op keer wat ‘wijsheden’ op doe.

Louis van der Kallen


8 reacties

OVER WATER – 101: TEGELTAKS

  door

 

| 20-07-2017 | 11.30 uur |

 

OVER WATER – 101

 

TEGELTAKS
De fusie gemeente Altena, die 1 januari 2019 gevormd gaat worden door samenvoeging van de huidige gemeenten Aalburg, Woudrichem en Werkendam, maakt nu al wat tongen los met het vooruitzicht dat elke tuinbezitter die kiest voor tegels in plaats van planten dat in zijn portemonnee gaat voelen. Deze maatregel past helemaal in het bewustwordingsproces dat nodig is om de steeds vaker wateroverlast gevende hoosbuien middels een optimaal gebruik van grond en riolering te kunnen verwerken. De overheden kunnen het niet oplossen zonder de burger! De burger is echt aan zet en elke burger kan zelf een steentje bij dragen. Of eigenlijk juist minder steentjes! De burger is met zijn bebouwing- en verhardingsdrang immers zelf een belangrijke veroorzaker van het wateroverlast probleem. 

In januari 2017 is verschenen “Het nut van stedelijk waterbeheer” met als subtitel “Monitor gemeentelijke watertaken 2016”, een uitgave van de stichting RIONED. Hierin was te lezen dat steeds meer gemeenten hun inwoners gaan verplichten om regenwater op het eigen terrein te houden en niet op de riolering te lozen. Nu doen in Nederland al ruim 30 gemeenten dit. Steeds vaker worden de maatregelen genomen na ernstige wateroverlast door overvloedige regenval die tot grote schades hebben geleid. Sommige gemeenten gebruiken de modelverordening van de VNG en die gaat best ver. Wie niet meewerkt aan het afkoppelen van de regenpijp kan dan te maken krijgen met drie maanden cel of een boete van € 4.050,–. De verplichting tot afkoppelen geldt dan vaak voor aangewezen gebieden. In de praktijk lozen vrijwel alle huis- en perceeleigenaren het overtollige regenwater van hun perceel op de riolering. Dit terwijl zij sinds 2009 in principe zelf verantwoordelijk zijn om het regenwater op eigen terrein te verwerken. Dit blijkt een wettelijke verplichting, waar de meeste huiseigenaren zich niet van bewust zijn. Soms is verwerken/bergen op het perceel niet mogelijk of moeilijk, denk aan binnensteden of geheel bebouwde percelen. Toch zal men er rekening mee moeten gaan houden dat in de toekomst ook zij hun regenwaterprobleem meer zelf op moeten gaan lossen. Zeker als zij aantoonbaar medeveroorzaker zijn van wateroverlast in lager gelegen percelen/straten of wijken. De nu voorgestelde ’tegeltaks’ is een mogelijk alternatief, dat uitwerking verdient. Inclusief ontheffingenbepalingen voor burgers die op hun eigen perceel een adequate ‘waterberging’ realiseren.

Oplossen of betalen voor de extra belasting van het riool, zoals de toekomstige gemeente Altena, nu voorstelt kan wel eens de toekomst worden. De meeste huiseigenaren kunnen zelf maatregelen treffen om de wateroverlast, deels afkomstig van hun perceel, tegen te gaan bijvoorbeeld door het plaatsen van een regenton. Tuincentra en loodgieters varen er wel bij. Zaken als de Praxis en de Gamma zien dan ook in 2016 forse omzetstijgingen van regentonnen, waterreservoirs, enzovoorts. Ook kunnen eigenaren van bebouwingen zelf meer structurele maatregelen nemen, zoals door het lager dan het huis aanleggen van opritten en terrassen, zodat zij kunnen dienen als tijdelijke waterberging bij extreme regenval. Ook de aanleg van groen in de tuin in plaats van verharde oppervlakken of het aanleggen van een grindbed of drainagekuil kunnen een forse bijdrage leveren aan de beperking van wateroverlast.

Een welkome gast op Bouvigne: een Nijlganzen familie.

18 juni
DB met als agendapunten onder andere: de werkwijze kredietvotering investeringen, energiestrategie West-Brabant, een aanvullend voorbereidingskrediet actieplan veiligheid en een voorstel tot kredietverlaging Westelijke Langstraat. Het krediet uit 2006 wordt opgesplitst en deels afgesloten (de voorbereidingsfase) en een nieuw krediet geopend (realisatiefase) waarbij 2.100.000 euro vrijvalt. Een forse besparing mede als gevolg van de vorige week getekende samenwerkingsovereenkomst Westelijke Langstraat tussen de provincie Noord-Brabant, het waterschap Brabantse Delta, de gemeente Waalwijk en Staatsbosbeheer, en de ondertekening van de realisatieovereenkomst aanpassing waterhuishouding Waalwijk tussen de provincie Noord-Brabant en het waterschap Brabantse Delta. Ik ben blij dat ik als portefeuillehouder hierbij, zowel in de vorige bestuursperiode als in deze, een rol heb mogen spelen bij het totstandkomen van deze besparing. Hier past mijn dank aan alle betrokkenen. 

20 juni
Een gesprek met iemand die voor de gemeente Bergen op Zoom  een notitie schrijft over ‘groene daken’.

Louis van der Kallen


3 reacties

ONNOZEL, ONWETEND OF BEWUST KOP IN HET ZAND?

  door

 

| 20-07-2017 | 11.30 uur |

 

ONNOZEL, ONWETEND OF BEWUST KOP IN HET ZAND?

 

“GIFTIGE STOFFEN IN DRINKWATER VAN ZES GEMEENTEN” was recent een ‘kop’ in het AD. In de gemeenten Dordrecht, Rotterdam, Gouda, Goeree-Overflakkee, Spijkenisse en Alblasserdam is bij meting van het drinkwater door de Vrije Universiteit de giftige stof GenX aangetroffen.

“Volgens toxicologen mag er geen GenX in het water zitten. GenX wordt geloosd door chemiebedrijf Chemours (voorheen DuPont) uit Dordrecht en komt in het oppervlaktewater terecht. GenX-stoffen worden gebruikt als vervanging van het giftige Perfluoroctaanzuur (PFOA), een grondstof voor het maken van teflon. Deze lozingen zijn door Chemours beëindigd, blijkt uit metingen door Rijkswaterstaat.” (citaat: AD).

“Drinkwaterbedrijf Evides zegt in een reactie dat de gemeten hoeveelheden nog tussen 25 en 75 maal lager liggen dan de maximumwaarden die zijn vastgesteld door de overheid. “De concentraties die nu zijn gemeten zijn dan ook niet schadelijk voor de volksgezondheid”, zegt een woordvoerster zaterdag. Langdurige blootstelling aan hogere concentraties is mogelijk wel schadelijk. Evides voert constant metingen uit in de meren en rivieren van waaruit het drinkwater wordt gewonnen. Als er nieuwe stoffen, zoals GenX in het drinkwater worden gevonden, dan wordt daarop extra gemeten. Dat levert extra kosten op voor het drinkwaterbedrijf. Hoe hoog die kosten zijn kon Evides niet zeggen. (ANP)”, aldus het AD.

Er worden al jaren analyses verricht naar allerlei ‘nieuwe’ stoffen in het water van onze rivieren en in afvalwater dat uiteindelijk via de zuiveringsinrichtingen van de waterschappen in onze rivieren terecht komt. Er komen, zo blijkt uit metingen, ruim 100.000 verschillende stoffen voor in onze oppervlaktewateren waaruit drinkwater wordt gewonnen. Ik schreef in december 2016 al over dit gegeven en de onmogelijkheid voor al deze stoffen normen te kunnen opstellen en die dan ook stuk voor stuk tegen redelijke kosten kunnen meten en reduceren. Met oxidatie en actieve koolabsorptie kunnen voor sommige van de nu gemeten stoffen soms bemoedigende resultaten worden behaald. Maar is dat genoeg? In mijn beleving zijn het grotendeels zinloze discussies tussen bestuurders en politici die zelden kaas hebben gegeten van de aard en mogelijke effecten van die meer dan 100.000 stoffen die we nu al in afvalwater en oppervlaktewateren detecteren. Voor mij is het helder: uitgangspunt zou de nul norm moeten zijn.

In april van dit jaar schreef ik over een werksessie “geneesmiddelen en microverontreinigingen” in Utrecht met o.a. lezingen van Aline Meier van VSA Zürich en Thomas Rolfs van Wasserverband Eifel – Rur uit Düren, waarin handvatten werden aangereikt hoe kosten effectief veel van de ‘nieuwe’ stoffen grotendeels verwijderd konden worden. In Nederland schuiven we de aanpak voor ons uit omdat nog niet duidelijk is welke techniek in de toekomst de beste zal blijken. Elders heeft men besloten dat de aanpak geen uitstel meer verdraagt en gaat men aan de slag met een grote variëteit aan methoden. Wel allemaal gebaseerd op twee hoofdlijnen (oxidatie en/of absorptie door actieve kool).  De ontwikkeling van resistente bacteriën is voor hen één van de redenen om snel aan de slag te gaan met de aanpak van microverontreinigingen en geneesmiddelrestanten. Zelf ben ik voor een meer radicalere aanpak. Want wij weten niet wat zelfs de lage concentraties van giftige stoffen zoals GenX op de lange termijn voor uitwerking hebben op de gezondheid van mens en dier. Laat staan wat de mix van  duizenden ‘nieuwe’ stoffen in ons drinkwater voor effecten heeft op onze gezondheid en die van ons nageslacht.

En het rare is de nul optie is haalbaar! In 2004 werd door het waterschap Rijn en IJssel te Varsseveld een zuivering uitgerust met membraantechnologie om van de Boven Slinge weer een gezond water te maken. Dat lukte deels door deze super zuivering. Helaas bouwde het waterschap deze zuivering weer om tot een conventionele zuivering met nabezinktanks. Bij het gebruik van membraantechnologie kan men echt alle stoffen uit het water halen tot de nul norm. Die technologie heeft zich de afgelopen jaren enorm ontwikkeld en is mede daardoor steeds goedkoper geworden en kan nog verder ontwikkeld worden. De winst voor de ecologie en de volksgezondheid is potentieel groot. Maar deels niet in geld te berekenen. Nu de politiek nog wakker en meer deskundig krijgen. Of geen drinkwater meer uit oppervlakte wateren of overgaan tot goede en effectievere zuiveringstechnieken!

Louis van der Kallen


Geen reacties

OVER WATER – 100

  door

 

| 15-07-2017 | 20.00 uur |

 

OVER WATER – 100

 

10 juli
De bestuurlijke begeleidingsgroep InnovA58, met onderwerpen: de beekpassages zoals die van de Mark, het advies Q-team, het gebied Bavelse Heide, de inpassingsvisie. Het viel mij op dat er nog steeds nagedacht werd over de Anneville eik. Er kwam een suggestie voor een wedstrijd gericht op de jeugd voor een idee met een “hoge aaibaarheidsfactor”. 

11 juli
In de morgen DB vergadering met als agendapunten onder andere: het projectplan aanleg waterretentie Poort Staakberg, de woonplaatsontheffing nieuwe dijkgraaf, een uitvoeringskrediet reparatie luchtleiding RWZI Bath, een uitvoeringskrediet voor de 2e ronde toetsing regionale keringen, het ontwerp projectplan Kleine Melanen, de Samenwerkingsovereenkomst Westelijke Langstraat, het projectplan EVZ Laakse Vaart en de realisatieovereenkomst ‘aanpassing waterhuishouding Waalwijk’. 

In de middag overleg mat Carlo Braat van het Brabants Landschap over het Veenpalen project.

12 juli
PHO over de zaken die lopen rond de dijkversterkingsproject Geertruidenberg/Amertak. Daarna een overleg Stuurteam Markdal.

In de avond eerst coalitie overleg over de invulling van de vacature in het DB. Daarna de algemeen bestuursvergadering met als belangrijkste agendapunt de Kadernota 2018-2027 (unaniem aanvaard) en voorstellen met uitvoeringskredieten: slibrooster en slibstudie Bath, AWP 2. (54.000.000) en instandhouding gistingstanks. Ik vond het als portefeuillehouder jammer dat niemand iets te vragen of op te merken had over de mededeling inzake de aanvullende toetsresultaten regionale keringen. Het gebeurt immers niet vaak dat een investeringsprognose met 25.000.000 euro wordt verminderd.

13 juli
Bezoek aan de Overdiepsepolder en een gesprek over de afwikkeling van de werkzaamheden met een paar agrarische ondernemers. Daarna stuurgroep Westelijke Langstraat met de ondertekening van de samenwerkingsovereenkomst Westelijke Langstraat tussen de provincie Noord-Brabant, het waterschap Brabantse Delta, de gemeente Waalwijk en Staatsbosbeheer, en met de ondertekening van de realisatieovereenkomst aanpassing waterhuishouding Waalwijk tussen de provincie Noord-Brabant en het waterschap Brabantse Delta. Kijk voor meer informatie over de Westelijke Langstraat eens op de provinciale website over dit onderwerp.

Louis van der Kallen


Eén reactie

OVER WATER – 99

  door

 

| 08-07-2017 | 12.45 uur |

 

OVER WATER – 99

 

1 juli
In het kader van 10 jaar ‘het water terug in de binnenstad van Breda’ en het voornemen van de gemeente Breda om de Mark door te trekken van Zuid naar Noord, was het tijd voor een feestje. De Mark gaat straks het Seeligterrein doorkruisen. Er was op deze regenachtige zaterdag een feestelijke actie om met 300 enthousiaste inwoners van Breda een menselijke ketting te maken en samen het water van de Mark van Zuid naar Noord te dragen. Het waterschap was ook uitgenodigd. Ik heb als waterschapsbestuurder deelgenomen aan deze ‘ketting’. Dat ging niet zomaar. Ik had al moeite om het parkeerterrein, de verzamelplaats, op te komen. Benodigd een parkeerapp! Ik ben niet zo van de apps. Ik weet als rechtgeaarde luddiet en digibeet niet hoe daarmee om te gaan. Ik wou al terugrijden naar Bergen op Zoom, maar in mijn achteruitkijkspiegel constateerde ik dat ik reeds een inrijfile aan het veroorzaken was en in mijn hoofd was ik Paul de Beer (wethouder) al een stevige brief aan het schrijven. Ik werd gered door Lisette Spee van het organiserende bureau. Ze voerde mijn kenteken in op haar app. Dat gaf mij weer een slecht gevoel, want een jongere (veelal slecht betaald) mijn parkeerkosten laten betalen, past niet in mijn denken. Maar dat kon ik gelukkig met Lisette regelen. Lisette bleef beschikbaar, want ik had haar hulp ook nodig bij het wegrijden. Lisette en het organiserende bureau verdienen een pluim. Omgaan met een bijna opstandige luddiet is niet altijd makkelijk. 300 emmertjes water halen was een ludieke actie waarbij veel gewone burgers betrokken werden bij een mooi waterproject. Mijn complimenten!

2 juli
Eerst een PHO ter voorbereiding van het bestuurlijk overleg met de gemeente Waalwijk. Daarna het bestuurlijk overleg met wethouder Jan van Groos van de gemeente Waalwijk met als agendapunten onder andere: de samenwerking, de voorgang van projecten (Westelijke Langstraat, Bevrijdingsweg, waterhuishouding Waalwijk, Insteekhaven en Haven VIII), de afvalwaterketen, beheer en onderhoud, de Kerkvaartse haven, de regionale keringen en de cases bouwen op/in een waterstaatswerk zonder vergunning van het waterschap.

4 juli
Een CWK informatiebijeenkomst over de omzetting Waterwet naar de Omgevingswetgeving naar aanleiding van de nieuwe normering voor primaire waterkeringen. Per 1 januari 2017 is de nieuwe normering ingegaan en nu praten we al weer over de invoering van een nieuwe normering c.q. omvorming van de normering, die vorm moet krijgen in de Omgevingswet of omgevingsregeling. Dat zou wel beleidsneutraal moeten gebeuren. De ‘norm’ wordt dan ‘omgevingswaarde’. De huidige ‘signaleringswaarde’ wordt dan mogelijk ‘monitoringswaarde’. Ook werd genoemd ‘dreigende overschrijding’ als vorm van norm waarop actie moet worden ondernomen. De vraag is wanneer is er een opgave/plicht tot verbetering? Is het toetsen, beoordelen of monitoren? Volgt er bij het niet meer voldoen aan de norm of monitoringswaarde een opgave als inspanningsverplichting of resultaatverplichting en is dat dan een politiek/bestuurlijke afweging? En hoe moet dan het Wilnis arrest in dit kader uitgelegd worden? Is 2050 een streefdatum en welke invloed hebben de beschikbare budgetten of de prioritering op een eventuele aansprakelijkheid voor schaden? Wat is in dit kader de betekenis van artikel 21 van de Grondwet  “De zorg van de overheid is gericht op de bewoonbaarheid van het land en de bescherming en verbetering van het leefmilieu” Veel vragen, nog weinig antwoorden. Het wordt uitgewerkt!  Er loopt nu weer een toetsingsronde. De verwachting van veel collega waterschappen is dat veel dijken in het land afgekeurd worden met alle gevolgen voor de prioritering, want het budget van het hoogwaterbeschermingsprogramma (HWBP) tot 2050 wordt vermoedelijk niet groter. Wat kan dat betekenen voor onze huidige reeds aangemelde dijkverbeteringopgaven/projecten? 

6 juli
PHO’s over Westelijke Langstraat en de Overdiepsepolder en bestuurlijk overleg met de gemeente Moerdijk, de provincies Noord-Brabant en Zeeland te Zevenbergen.

In de avond maakte ik deel uit van de jury bij de hoos & hitte contest van het vitaal leisure landschap. De bijeenkomst vond plaats op Experience Island te Loon op Zand. Het was een niet te vergeten experience! Het was warm, het hoosde, het bliksemde en donderde dat het een lieve lust was. Zelfs Helga van Leur, mijn favoriete weervrouw en klimaatdeskundige, zei deze avond nooit meer te vergeten. De winnaar werd de ‘Wonderlijke Watertuin’ van Op Groene Voet uit Tilburg. De publieksprijs ging naar ‘Water Experience Tour’ van Green-spots.

7 juli
PHO over het Markdal en een fractie vergadering van Ons Water/West-Brabant Waterbreed.

Louis van der Kallen


Geen reacties

OVER WATER – 98: BESTUURDERSDAG 2017

  door

 

| 01-07-2017 | 23.00 uur |

 

OVER WATER – 98

 

26 juni
Vandaag de bestuurdersdag van de Unie van waterschappen in Veghel in het oude CHV gebouw aan de Noordkade. Het heeft wel iets om bijeen te komen in een industriële omgeving. Het parkeerterrein maakte al indruk met de oude meng/gietpotten in een rij. 

Soms begint de verwondering al bij het binnen komen van de zaal. Op ieder stoeltje een flesje Spa. Voor een zichzelf als duurzaam presenterende organisatie, zoals de Unie, vind ik flessenwater al niks, maar dan ook nog uit het buitenland terwijl er niets mis is met water uit de Brabantse grond. Foei!. Maar de verwondering ging door. We werden per video welkom geheten door de dijkgraaf van het waterschap Aa en Maas, onze gastheer Lambert Verheijen. In het filmpje was een oever te zien met distels en berenklauw. Twee planten die we als waterschap toch zouden moeten verwijderen. Daarna waren er een tweetal interessante lezingen van Liesbeth de Theije over het programma ’transitie landbouw’. Zij deponeerde de stelling dat waterschappen zich naar de omgeving zouden moeten presenteren als kennispartner/kenniscentrum. Daar heb ik zelf wat twijfels bij. In tegenstelling tot wat waterschappen zelf beweren, zijn ze door hun risicomijdend gedrag niet echt vernieuwend. De andere spreker was rector magnificus Arthur Mol van de Wageningen Universiteit en Research over water en voedsel. Wat op mij indruk maakte waren zijn klimaatvoorspellingen ten aanzien van de neerslaghoeveelheden en hun invloed op de productie van voedsel. Met name in Spanje en Portugal in Europa en Turkije, Syrië en Irak in het Midden-Oosten zouden de komende eeuw wel eens te maken kunnen krijgen met dalingen van de neerslag met 40 tot 60 %. Wat dit gaat beteken voor de leefbaarheid en voedselproductie in die gebieden, waar ook de bevolkingstoename de afgelopen jaren hoog is geweest en de problemen voor de bevolking al immens zijn, laat zich raden.

Daarna heb ik een bezoek gebracht aan de ‘Verspillingsfabriek’, waar ik een lezing bijwoonde over hun inzet om verspilling van voedsel te voorkomen. Het motto van de spreker was: ‘van betekenis zijn’. Dat is zeker wat de Verspillingsfabriek en de initiatiefnemers proberen te zijn!

27 juni
DB met onder andere de agendapunten: reactie DB op de algemene beschouwingen bij de kadernota, prognose en realisatie projecten zuiveringsbeheer, begroting 2018 muskusrattenbestrijding, aanvullende toetsing regionale keringen 2017 en de aanpak 2e toetsing regionale keringen.

En PHO cultuurhistorie en PHO over de bestuursovereenkomst A27.

In de namiddag een overleg samen met onze dijkgraaf Huub Hieltjes met gedeputeerde Johan van den Hout en wethouder Kevin van Oort over de Slikpolder.

28 juni
PHO ter voorbereiding van het bestuurlijk overleg met de gemeente Waalwijk.

PHO ter voorbereiding van het bestuurlijk overleg met de gemeente Rucphen.

Oordeelsvormende bijeenkomst van het AB over waterkwaliteit. Daarna de voortzetting van het reguliere AB.

29 juni
Bestuurlijk overleg gemeente Rucphen over met name de verdeling van kosten bij een aantal werkzaamheden.

In de middag een gesprek met 9 kinderen van de Zonneberg school in Kruisland in het kader van hun Lego challenge welke in 2017/2018 over water zal gaan.

30 juni
Raadsexcursie van de gemeente Moerdijk over de centrumontwikkelingen inclusief de Roode Vaart waar ik een toelichting gaf over de inbreng en het belang van het waterschap bij dit project.

Louis van der Kallen